Beeldend kunstenaar Inge van der Ven (Delft, 1973) studeerde Tekenen en Schilderen aan de Rietveld Academie. Haar werk is uiteenlopend en omvat schilderijen, tekeningen, fotocollages, objecten, assemblages, installaties en recentelijk ook keramiek. Het werk is intuïtief en ademt kwetsbaarheid, intimiteit.
Het concept huid en aanverwante betekenissen als omhulsel, bescherming, filter, raakvlak tussen binnen en buiten, tactiliteit en verbinding spelen een centrale rol. De kunstenaar ziet het lichaam als huis en het huis als een tweede huid. Voor haar werk verzamelt van der Ven materialen en objecten, gerelateerd aan haar thematiek, uit het dagelijkse leven. Eenmaal opgenomen in het werk krijgen deze een eigen innerlijk leven, een autonoom bestaan. Als dragers van herinneringen worden het een soort relikwieën van gestolde tijd.
De installatie ‘Murmuration’ van gehaakte kleedjes gemaakt van porselein is een eerbetoon aan ambacht in het algemeen en handwerk als haken, breien, naaien in het bijzonder. Het kunstwerk eert deze vrouwelijke, meditatieve handeling vol van zorgzaamheid, geduld en toewijding die zowel letterlijk als figuurlijk een drager is van het huiselijke.