Bert Feddema

Cocons

Gevangen glas verwrongen door het plastic dat hangt als cocons in de natuur. Het glaswerk door folie, met hitte, samengesmolten tot massieve blokken. De meerdere lagen van stukjes krimpfolie volgen de contouren en versmelten als één huid. Ze hebben de schoonheid van cocons van de zijdespinrups, maar ook iets lugubers.

Ze hangen aan bomen als vruchten van een apocalyptisch landschap van de uit de hand gelopen consumptie woede.

De wet van behoud van energie dat niets nooit volledig vergaat. Uitgekotst door de voedingsindustrie klontert het afval samen tot nieuwe vormen. Dit zijn de kadavers van de consumptiemaatschappij.

We zijn zo doorgeslagen dat we een croissant die we binnen 3 minuten verorberen in een plastic zak doen die eeuwig op aarde blijft. Steeds meer ben ik me bewust geworden van de schoonheid van producten die weggegooid worden.

Ik ben gaan onderzoeken hoe ik deze producten kon gebruiken. Ik ben aan de slag gegaan met het gebruik van afvalglas uit mijn eigen huishouding. Door te experimenteren heb ik een manier ontdekt om de verschillende losse glasonderdelen en de krimpfolie te verwerken tot massieve voorwerpen. Zo kan ik met wat toevoegingen van nieuwe producten toch de ecologische footprint verminderen.