Op de schilderijen zijn afbeeldingen te zien van mensen. Het is een kortstondig moment van verwondering.
De tijd wordt heel even stilgezet om dat ene mooie moment te kunnen pakken.
De schilder besteedt veel tijd om slechts een fractie van de tijd zichtbaar te maken.
Eenmaal afgebeeld kan dit moment een eeuwigheid duren. Wat eraan voorafgaat en wat er daarna gebeurt is niet belangrijk.
Het begint met het maken van vlekken. Gaandeweg ontdek ik in de vlekken een menselijk gezicht en/of lichamen. Ze staan, denk ik, in relatie met wat ik heb gezien of gelezen. Een herinnering, een geur, een gebeurtenis, alles kan van invloed zijn.
Dat kwetsbare, niet perfecte in een mens is interessant om naar te kijken. Het heeft te maken met een gemoedstoestand waarin ik verkeer in relatie tot de mensen om mij heen. Het menselijk lichaam is als vorm een middel om het verval, oud worden, maar ook humor en kwetsbaarheid in een breder context te plaatsen. Het gaat om het totaalbeeld.
Mijn schilderijen en tekeningen laten het uiterlijk van een mens zien, dat nooit perfect is.
Instagram.com/koostenkate